ভাৰতৰ জনসংখ্যাৰ প্ৰায় ৬০ শতাংশ কৃষি খণ্ডত নিয়োজিত। এনেকুৱা এটা সময় আছিল যেতিয়া কৃষকসকল বহুতো ভাৰতীয় চলচ্চিত্ৰৰ নায়ক আছিল । কিন্তু আজিকালি গ্লছ-ব্লাইণ্ড কৰা ভাৰতীয় চলচ্চিত্ৰই বেছিভাগে কৃষকক পাহৰি গৈছে । আজি  এনে পাচঁখন ভাৰতীয় আইকনিক চলচিত্ৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম যিকেইখন এতিয়াও প্ৰাসংগিক আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ ।

‘ধাৰতি কে লাল’ (১৯৪৬):

‘ধাৰতি কে লাল’ ভাৰতীয় চলচ্চিত্ৰৰ সামাজিক-বাস্তৱবাদী আন্দোলনৰ ভিত্তিত নিৰ্মিত এখন চলচিত্ৰ । পৰিচালক কে.এ. আব্বাছৰ দ্বাৰা পৰিচলিত ধৰতি কে লাল হৈছে প্ৰথম ভাৰতীয় চলচিত্ৰ যিয়ে ই ইউএছএছআৰ-ত ব্যাপক বিতৰণ লাভ কৰিছিল। চলচ্চিত্ৰখনে ১৯৪৩ চনৰ বংগৰ দুৰ্ভিক্ষৰ সময়ত বৃহৎ মানৱীয় সংকটৰ দ্বাৰা বিধ্বস্ত এটা পৰিয়ালৰ কাহিনী চিত্ৰায়ন কৰিছে । নিউয়ৰ্ক টাইমছে ইয়াক " আকৰ্ষণীয় বাস্তৱবাদী নাটক” হিচীপে আখ্যা দিছে ।

কিষাণ কন্যা (১৯৪৭):

“কিষাণ কন্যা” ১৯৪৭ চনত মতি গিদৱানীৰ দ্বাৰা পৰিচালিত এখন চলচ্চিত্ৰ । ইয়াক বেছিভাগ ভাৰতৰ প্ৰথম স্বদেশী ভাৱে নিৰ্মিত ৰঙীন চলচ্চিত্ৰ হিচাপে স্মৰণ কৰা হয় । এইখন সাদাত হাছান মান্টোৰ দ্বাৰা লিখা এখন উপন্যাসৰ ওপৰত আধাৰিত আৰু ভাৰতৰ দৰিদ্ৰ কৃষকসকলৰ সংগ্ৰামৰ চিত্ৰায়ন কৰিছে । ছবিখনত ৰাম গোপাল পাণ্ডেৰ সংগীত আছে আৰু ইয়াত দহটা গান অন্তৰ্ভুক্ত আছে। ইয়াত পদ্ম দেৱী আৰু জিলুৰ অভিনয় আছে ।

ডু বিঘা জমিন (১৯৫৩)

“ডু বিঘা জমিন” দৰিদ্ৰ কৃষক শম্বুৰ কাহিনীৰ আধাৰত নিৰ্মিত, য’ত পৰিয়ালৰ সৈতে খৰাং-পীড়িত গাঁৱত বাস কৰা শম্বু মাত্ৰ দুই বিঘা মাটিৰ গৰাকী । সমস্যাটো তেতিয়া আৰম্ভ হয় যেতিয়া তেওঁৰ গাঁৱৰ ধনী ঘৰৰ মালিকে তেওঁৰ মাটিত এটা মিল নিৰ্মাণ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয় আৰু শ্বাম্বুৰ মাটি অধিগ্ৰহণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে কিয়নো ই তেওঁৰ মালিকানাধীন এক বিশাল ভূমিৰ মাজত অৱস্থিত । শম্বুক মালিকে তেওঁৰ মাটি খিনি তেওঁৰ ওচৰত এৰি দিবলৈ কৈছিল কিয়নো তেওঁৰ ঘৰৰ মালিকৰ ওচৰত অপৰিশোধিত ঋণ আছিল ।শম্বুৱে ইয়াক পৰিশোধ কৰিবলৈ কঠোৰ চেষ্টা কৰে । চলচ্চিত্ৰখনে মুখ্যতঃ ধন উপাৰ্জন আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ যত্ন লোৱাৰ বাবে এখন হৃদয়হীন চহৰত তেওঁৰ সংগ্ৰামক চিত্ৰিত কৰিছে ।  

সমাজতান্ত্ৰিক বিষয়বস্তুৰ বাবে জনাজাত এই চলচ্চিত্ৰখনে বাণিজ্যিকভাৱে বৃহৎ সফলতা অৰ্জন কৰা নাছিল কিন্তু আন্তৰ্জাতিক ভাৱে প্ৰশংসিত হৈছিল, আনকি চীন আৰু ইউএছএছআৰত মুক্তি লাভ কৰিছিল।

মাদাৰ ইণ্ডিয়া (১৯৫৭) 

মাদাৰ ইণ্ডিয়া মেহবুব খানৰ দ্বাৰা পৰিচালিত এখন মহাকাব্যিক নাটকচলচ্চিত্ৰ। ইয়াত ৰাধা  নামৰ এজন কৃষকৰ কাহিনী কোৱা হৈছে, যত এজন ধনী ঋণদাতাই তেওঁলোকৰ পৰিয়ালটো ধ্বংসৰ মুখলৈ ঠেলি দিয়ে । ঋণ পৰিশোধ কৰিবলৈ কাম কৰোঁতে ৰাধাৰ স্বামীয়ে বাহু হেৰুৱায় আৰু অৱশেষত নিজৰ সম্ভাৱ্য মৃত্যুলৈ আঁতৰি যায়।   

ৰাধা ঘৰৰ মালিকৰ দ্বাৰা নিপীড়িত। বানপানীয়ে ৰাধাৰ গাওঁখন ধ্বংস কৰে । তেওঁলোকে গাওঁখন পুনৰ নিৰ্মাণ কৰে। ৰাধাৰ দুই  পুত্ৰ  প্ৰাপ্তবয়স্ক হয় । তাইৰ এজন পুত্ৰ বিৰজুৰ স্বভাৱ অতি খঙাল আৰু তেওঁৰ শৈশৱকালত তেওঁৰ পৰিয়ালে বহন কৰা কষ্টৰ বিষয়ে তেওঁ তিক্ত। তেওঁ দস্যু হ'বলৈ যায় আৰু তাইৰ বিয়াৰ দিনা ধনদাতাৰ ছোৱালীজনীক অপহৰণ কৰাৰ চেষ্টা কৰে। তেওঁক তেওঁৰ মাক ৰাধাই বাধা দিয়ে। অৱশেষত তেওঁ গুলিবিদ্ধ হৈ তাইৰ বাহুত মৃত্যুবৰণ কৰে।

উপকাৰ (১৯৬৭)

উপকাৰ মনোজ কুমাৰৰ দ্বাৰা পৰিচালিত ১৯৬৭ চনৰ এখন চলচ্চিত্ৰ । ছবিখন  বক্স অফিচত তাৎক্ষণিক হিট হৈ পৰিছিল। এই চলচ্চিত্ৰখনৰ বিষয়ে এটা আকৰ্ষণীয় তথ্য হ'ল যে মনোজ কুমাৰে তেওঁৰ পূৰ্বৰ ছবি শ্বহীদৰ বাবে প্ৰধানমন্ত্ৰী লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীৰ দ্বাৰা প্ৰশংসিত হোৱাৰ পিছত ইয়াক নিৰ্মাণ কৰিছিল আৰু "জয় জোৱান জয় কিষাণ" শ্লোগানৰ ওপৰত আধাৰিত কৰি আন এখন নিৰ্মাণ কৰিবলৈ কোৱা হৈছিল।

চলচ্চিত্ৰখনে এজন গ্ৰাম্য কৃষকৰ কাহিনী কয় যিয়ে তেওঁৰ ভায়েকক শিক্ষিত কৰিবলৈ সকলো ত্যাগ কৰে আৰু তেওঁৰ জীৱনত বহুতো কষ্টৰ সন্মুখীন হয় । তেওঁ এখন যুদ্ধত যুঁজিবলৈ ওলায় আৰু বিজয়ী হৈ উভতি আহে। তেওঁৰ ভায়েকেও শেষত তেওঁৰ দৰে হোৱাৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰে।

লগতে পঢ়ক-

বঁটা ল’বলৈ মন নাই বুলি কোৱা জুবিন গাৰ্গে অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ বাবে কৰিছিল আবেদন!