অগ্নি প্ৰজ্বলিত্ং বন্দে চতুৰ্বেদং হুতাশনম্।।
সুবৰ্ণ বৰ্ণমমলং জ্যোতিৰুপায়তে নম:।।
আজি মাঘৰ বিহু। পুহৰ অন্তত হাঁড় কঁপোৱা জাৰত আজি পুৱাই মেজি জ্বলাই অগ্নি দেৱতাক সেৱা জনালে অসমবাসীয়ে। চাউল, তামোল-পাণ, মাহজাতীয় শস্য, ঘিউ আৰু পিঠাৰ নৈবদ্য দি সূৰ্য-দেৱতাক সেৱা জনাই এই নৈবদ্য জুইত ঢালি দিয়া হয়। মেজিৰ জুয়ে সকলো অসূয়া-অশান্তি দহি সুখ-সমৃদ্ধি কঢ়িয়াই আনে বুলি বিশ্বাস কৰে প্ৰতিজন অসমীয়াই।
অসমৰ কিছুমান জাতি-জনজাতীয় সম্প্ৰদায় যেনে সোণোৱাল কছাৰী, ডিমাচা আৰু ৰভাসকলে মেজি জ্বলাই পূৰ্বপুৰুষক স্মৰণ কৰে। তেওঁলোকৰ বিশ্বাস অনুসৰি মেজিয়ে মহাভাৰতৰ পীতামহ ভীষ্মৰ অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। জনশ্ৰুতি অনুসৰি ইচ্ছামৃত্যুৰ আশীৰ্বাদপ্ৰাপ্ত ভীষ্মই সূৰ্য উত্তৰায়ানলৈ পৰিৱৰ্তন হোৱাৰ পিছতহে তেওঁৰ নশ্বৰ শৰীৰ ত্যাগ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। সেয়েহে, মেজিৰ জুইয়ে এই সম্প্ৰদায়ৰ কল্যাণৰ বাবে পূৰ্বপুৰুষসকলৰ আশীৰ্বাদ ৰখাৰ বাবে এটা প্ৰতীকী আখ্যানকো প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। সময়ৰ লগে লগে, মাঘ বিহু আৰু ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ৰীতি-নীতি আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ যথেষ্ট পৰিৱৰ্তন হৈছে।
অসমৰ অৰ্থনীতি এতিয়াও প্ৰাথমিকভাৱে কৃষিভিত্তিক যদিও বহুতো কৃষিজীৱি পৰিয়ালে খেতি বাদ দি চহৰলৈ স্থানান্তৰিত হৈছে। মূলতঃ শস্য চপোৱা উৎসৱ হোৱাৰ বাবে, গ্ৰাম্য-কৃষি পৰিৱেশৰ পৰা আঁতৰি অহাসকলৰ মাজত বিহুৰ প্ৰকৃত ৰূপ সলনি হৈছে। চহৰত বাস কৰা বহু পৰিয়ালৰ বাবে, বিহু উদযাপন কোনো সামাজিক অনুষ্ঠান নহয়। তদুপৰি পাকঘৰৰ বৈদ্যুতিক সঁজুলিবোৰে বিহুৰ সুস্বাদু খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাৰ পৰম্পৰাগত পদ্ধতিৰ সলনি কৰিছে। পৰম্পৰা, ৰীতি-নীতি আৰু আচাৰ-আচৰণ প্ৰকৃতিৰ দ্বাৰা প্ৰচলিত। সময়ৰ সৈতে তাল মিলাবলৈ অৱশ্যে ই বিকশিত হৈ থাকে।
উল্লেখ্য যে, মাঘৰ প্ৰথমটো পুৱাত সূৰ্য্য মকৰ ক্ৰান্তি ৰেখাৰ ওচৰলৈ যায় বাবে এই সংক্ৰান্তিৰ বিহু বা দোমাহীক মকৰ সংক্ৰান্তি বুলিও কোৱা হয়। মাঘ বিহু যিহেতু শস্যৰ লগত জড়িত, এই বিহুত শস্য চপোৱা উৎসৱ হিচাপে সমগ্ৰ দেশতে পালন কৰা হয়। যদিও বিভিন্ন ৰাজ্যত ইয়াক বেলেগ নামেৰে জনা যায়, ইয়াৰ মূল হৈছে খেতি–পথাৰত শস্য চপোৱাৰ বতৰৰ সমাপ্তিৰ লগতে নতুন শস্য ৰোৱা আৰু নতুন মাহৰ আৰম্ভণি উদযাপন। অসমত উদযাপন কৰা মাঘ বিহুক তামিলনাডুত পোংগল আৰু পঞ্জাৱৰ লোহৰি হিচাপে পালন কৰা হয়।
লগতে পঢ়কঃ অপেক্ষাৰ অন্ত! ৰেচন কাৰ্ড আবেদনৰ তাৰিখ ঘোষণা কৰিলে মন্ত্ৰী ৰণজিৎ দাসে