সমগ্ৰ দেশৰ বেছিভাগ মহিলাসকলৰ মাজত ৰক্তাহীনতা ক্রমাৎ বৃদ্ধি পাইছে। পুৰুষো কম-বেছি এই ৰোগৰ ভুক্তভোগী। চিকিৎসাৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াক এনিমিয়া বুলি কোৱা হয়। আমাৰ শৰীৰৰ সঠিক অনুপাতত সকলো ভিটামিন, খনিজ আৰু পুষ্টিৰ প্ৰয়োজন। এই সকলোবোৰ পুষ্টি আমাৰ শৰীৰে খাদ্যৰ জৰিয়তে লাভ কৰিব পাৰে। তেজত হিমোগ্লোবিন স্বাভাৱিকৰ পৰা নামি যোৱাৰ ফলত ৰক্তহীনতা বা এনিমিয়া হোৱা বুলি কয়৷ সাধাৰণতে পুৰুষৰ ক্ষেত্ৰত তেজত হিমগ্লবিন কোষৰ পৰিমাণ 13.8 ৰ পৰা 17.2 গ্ৰাম/ডেচিলিটাৰ। আৰু মহিলাসকলৰ 12.1 ৰ পৰা 15.1 গ্ৰাম/ ডেচিলিটাৰ থাকে।
ভাৰতীয়সকলৰ মাজত প্ৰায়ে পুষ্টিৰ অভাৱ লক্ষ্য কৰা হয়। তাৰে এটা অন্যতম কাৰক হৈছে হৈছে লো বা আয়ৰণ। আপোনাৰ শৰীৰত পৰ্যাপ্ত হিমগ্লবিন নাথাকিলে লোৰ অভাৱৰ বাবে ৰক্তহীনতা হয়। আমাৰ দেহাৰ বাবে কিয় আয়ৰণ বা লোৰ প্ৰয়োজন? হিমোগ্লোবিন তৈয়াৰ কৰিবলৈ আমাক লোৰ প্ৰয়োজন, যিয়ে আপোনাৰ ৰঙা ৰক্ত কোষৰ অক্সিজেন বহন কৰাত সহায় কৰে।
ৰক্তাহীনতা মুখ্যতঃ তিনিটা কাৰণৰ ফলত হয়। সেইবোৰ ৰক্তক্ষৰণ, ৰঙা ৰক্ত কোষৰ কম উৎপাদন আৰু ৰঙা ৰক্ত কোষ হেৰুওৱা। এই তিনিটা কাৰণত তেজত লোৰ পৰিমাণ হ্ৰাস পায়। খাদ্যত পুষ্টিৰ অভাৱৰ ফলতো ৰক্তাহীনতা হ'ব পাৰে। অত্যাধিক ঋতুস্ৰাৱ হোৱা মহিলাসকলে এনিমিয়া হোৱাৰ সম্ভাৱনা অধিক।
দীৰ্ঘম্যাদী অসুস্থতাৰ ফলত ও এনেমিয়া হ'ব পাৰে। যিসকলে দীৰ্ঘদিন ধৰি বেমাৰত ভুগি আছে, যিসকলে দীৰ্ঘম্যাদী বৃক্কৰ সমস্যাত ভুগি আছে, তেওঁলোকৰ ৰক্তাহীনতা হব পাৰে। কেতিয়াবা সকলো ৰক্ত কোষৰ অভাৱৰ বাবেও ৰক্তহীনতা হয়।
ৰক্তহীনতা হোৱাৰ লক্ষণ -
1. শৰীৰত কম হিমোগ্লোবিনে ছালটো পাতল কৰি তোলে। ইয়াৰ উপৰিও, যেতিয়া কাৰোবাৰ শৰীৰত হিমোগ্লোবিনৰ পৰিমাণ হ্ৰাস হয়, মুখ, নাক, ওঁঠ, তলৰ চকুৰ পতা আৰু নখও ফিকা দেখা যায়।
2. শৰীৰত লোৰ অভাৱে হৃদস্পন্দনৰ হাৰ বৃদ্ধি কৰে। সময়ত চিকিৎসা নাপালে Heart Attack আশংকা থাকে।
3. তেজত হিমোগ্লোবিনৰ অভাৱে কোষলৈ অক্সিজেন যোগান হ্ৰাস কৰে। তাৰ পিছত ছাল, চুলি ক্ষতিগ্ৰস্ত হ'ব পাৰে। ফলস্বৰূপে ছাল শুকান কৰে, চুলি সৰে আৰু ভঙা নখৰ দৰে সমস্যা সৃষ্টি কৰে।
4. লোৰ অভাৱে শৰীৰত হিমোগ্লোবিনৰ স্তৰ হ্ৰাস কৰে আনহাতে শৰীৰৰ কোষবোৰত অক্সিজেন যোগান ধৰা কঠিন হৈ পৰে। যেতিয়া পেশীবোৰে পৰ্যাপ্ত অক্সিজেন নাপাব, তেওঁলোকে খোজ কাঢ়িবলৈ বা আন কোনো কাম কৰি ক্লান্ত হৈ যায়।
5. শৰীৰত লোৰ অভাৱ হিমোগ্লোবিন হ্ৰাস হোৱাৰ এটা কাৰণ। হিমোগ্লোবিন উৎপাদনত লো হৈছে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উপাদান। লোৰ সমৃদ্ধ খাদ্য যেনে মুৰ্গীৰ মাংস, মাছ, কণী, আপেল, বেদানা, তৰমুজ, ৰঙালাউৰ বীজ, খেজুৰ, জলপাই, কিচমিছ ইত্যাদি খাব লাগে। তাৰোপৰি ভিটামিন চি সমৃদ্ধ খাদ্য খাব লাগে।
আৰু পঢ়ক- কি কি কাৰণত কলেষ্টৰল বৃদ্ধি হব পাৰে আৰু ইয়াৰ বাবে লবলগীয়া সাৱধানতা