Prawn Fish Farming: মিছা মাছ পালন সন্দৰ্ভত কিছু কথা

ধাননি পথাৰত মিছা মাছৰ খেতি কৰিব পাৰি। ধানৰ সৈতে মাছ পালনৰ এই পদ্ধতিক সমন্বিত মীন পালন বুলিও কোৱা হয়। এই খেতিত ধান পথাৰত মিছামাছ আৰু  ধান আৰু পাচলি একেলগে খেতি কৰা হয়। এই ধৰণৰ খেতিৰ ক্ষেত্ৰত পথাৰৰ চাৰিওফালে উচ্চ এলেকা তৈয়াৰ কৰি, ইয়াক ইয়াৰ ভিতৰত থকা নলাৰ দৰে কৰি, পানী জমা কৰি আৰু মাটিৰ সমতল এলেকাত ধান আৰু পাচলি খেতি কৰা হয়।

সমন্বিত মিছা মাছ পালন

এই খেতিৰ পৰা ভাল ফলাফল পাবলৈ, কিছুমান পদ্ধতি অনুসৰণ কৰিব লাগিব। এই পদ্ধতিবোৰ তলত আলোচনা কৰা হৈছে।

সঠিক ভূমি বাছনি কৰাঃ

প্ৰথমতে, সঠিক ভূমি বাছনি কৰিব লাগিব। বালি থকা মাটিত এই খেতি কৰিব নোৱাৰি কিয়নো বালিৰ ভূমিত পানী ৰাখিব নোৱাৰি। ৬ ৰ পৰা ১০ মাহ পানী ধৰি ৰাখিব পৰা ভূমি এই খেতিৰ বাবে আদৰ্শ। মাটিত অধিক বোকা থাকিলে অনুকূল।

ভূমি আন্তঃগাঁথনি সৃষ্টি কৰাঃ

ইয়াৰ পিছত ভূমি আন্তঃগাঁথনি সৃষ্টি কৰিব লাগিব। মাটিৰ কাষটো পানীৰ স্তৰৰ পৰা ওখ, ডাঠ আৰু বহল আৰু এফালে ওখ কৰিব লাগে। আলী তৈয়াৰ কৰিব লাগে যাতে পথাৰত পানী ৰাখিব পাৰি আৰু মিছা মাছ আন কোনো ভূমিলৈ যাব নোৱাৰে। ফলস্বৰূপে, বাহিৰৰ লেতেৰা পানী ভিতৰলৈ আহিব নোৱাৰে। তাৰ পিছত আলীৰ ভিতৰত এটা নলা নিৰ্মাণ কৰিব লাগিব। ভিতৰৰ ফালে 3-4 ফুট ঠাই এৰি 6-10 ফুট বহল আৰু 3-5 ফুট গভীৰ নলা এটা তৈয়াৰ কৰিব লাগে। এই নলাটো মাছ ৰখাৰ ঠাই হ'ব। যদি ৰ'দত পানী গৰম হয়, মাছবোৰ নলাৰ ঠাণ্ডা পানীত থাকিব পাৰিব। খেতি কৰা মাটি ডাঙৰ হলে নলাটো মাটিৰ তিনিফালে কৰিব লাগিব আৰু যদি মাটি ক’ম হয়, তেন্তে নলাটো মাটিৰ দুয়োফালে কৰা হ'ব।

প্ৰথমতে খেতিৰ ক্ষেত্ৰত মিছা মাছৰ পোনা এৰি দিব নালাগে। মাটিৰ কাষত এটা সৰু পুখুৰী নিৰ্মাণ কৰিব লাগে যাক নাৰ্চাৰী পুখুৰী বুলি কোৱা হয়। এই পুখুৰীত মাছৰ পোনা ৩০ৰ পৰা ৩৫ দিনৰ বাবে ৰাখিব লাগে। এই পুখুৰীৰ আকাৰ মাছৰ সংখ্যা আৰু মাটিৰ পৰিমাণৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। এই পুখুৰীটো মাটিৰ 3-10 শতাংশ আৰু 3-5 ফুট গভীৰ হ'ব লাগে।

মাটিৰ প্ৰস্তুতিঃ

মিছা মাছ খেতিৰ ভাল ফলাফল পাবলৈ, মাটিখিনি সঠিকভাৱে প্ৰস্তুত কৰিব লাগিব। যাৰ বাবে সঠিক পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰিব লাগিব। এইটো দেখা উচিত যে ভূমিৰ পাৰত কোনো ডাঙৰ গছ নাথাকে যাতে সূৰ্যৰ পোহৰ মাটিত ভালদৰে প্ৰৱেশ কৰিব পাৰে। যদি মাটিৰ পাৰত অপতৰণ বা ছিদ্ৰ থাকে, তেন্তে সাপ বা গুৰু থাকিব পাৰে যি মাছৰ পোনা খাব পাৰে। বানপানী বা ওচৰৰ মাটিৰ পানী প্ৰৱেশ কৰিব পাৰে সেয়ে পাৰতো যাতে ভঙা নহয় তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰিব। অপতৰণে পচি গ'লে বিষাক্ত গেছ উৎপন্ন কৰিব পাৰে, যাৰ ফলত ভূমি প্ৰদূষিত হ'ব আৰু খেতিক্ষতিগ্ৰস্ত হ'ব সেই দিশত ধ্যান দিব। মাটিৰ পৰা অতিৰিক্ত বোকা আঁতৰাব লাগিব, কিন্তু যদি আপুনি নতুন মিছা মাছ খেতি কৰে, প্ৰথম 3 বছৰৰ বাবে মাটিৰ পৰা বোকা আঁতৰ কৰাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই।

চূণৰ ব্যৱহাৰঃ

মিছা মাছ পালনত চূণৰ ব্যৱহাৰ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। চূণৰ ফলত মাটি আৰু পানীৰ বীজাণু ধ্বংস হয়। চূণত কেলচিয়াম থাকে যি মাছৰ বিকাশত সহায় কৰে। চূণে ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰে। চূণপ্ৰয়োগে সাৰৰ কাৰ্যকৰীতা বৃদ্ধি কৰে। চূণৰ ফলত পানীৰ বোকাতা হ্ৰাস হয়, যাতে সূৰ্যৰ পোহৰ পানীত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰে। যেতিয়া মাটি শুকান হয়, চূণৰ গুৰি ছটিয়াব লাগে। যদি পথাৰত পানী থাকে, চূণটো 8-10 ঘণ্টা আগতে তিয়াই ৰাখিব লাগে।

সাৰৰ ব্যৱহাৰঃ

পথাৰত চূণ দিয়াৰ 5 ৰ পৰা 7 দিনৰ পিছত, পথাৰত প্ৰাকৃতিক খাদ্যৰ বাবে জৈৱিক সাৰ বা সেউজ সাৰ/প্ৰয়োজন হ'লে অজৈৱ সাৰ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে। সাৰ প্ৰয়োগৰ সময়ত পানীত প্ৰাকৃতিক খাদ্য তৈয়াৰ কৰা হয়। এই প্ৰাকৃতিক খাদ্য হৈছে বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ শেলাই আৰু প্ৰাণীৰ কণা।

মিছা মাছৰ নাৰ্চাৰীঃ

মাটিত থকা সৰু পুখুৰী এটাত পোনা মিছাৰ পৰা কিশোৰ মিছালৈ পোনাবোৰ সঠিকভাৱে প্ৰতিপালন কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াক মিছা মাছৰ নাৰ্চাৰী বুলি কোৱা হয়। পোনাৰ পৰ্যায়ত মিছা মাছৰ পৰ্যাপ্ত যত্নৰ প্ৰয়োজন হয় কিয়নো সেইবোৰ এই সময়ত দুৰ্বল। তদুপৰি, এই সময়ত তেওঁলোকৰ সাপ, ভেকুলীৰ পৰা জীয়াই থকাৰ ক্ষমতা নাই, সেয়েহে তেওঁলোকে এই সময়ত তেওঁলোকৰ ওপৰত নজৰ ৰাখিব লাগিব।  সেইবোৰ পৰ্যবেক্ষণ কৰিবলৈ কিছুমান পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰিব লাগিব। নাৰ্চাৰী পুখুৰীৰ আকাৰ মাটিৰ 5-10 শতাংশ হ'লে ভাল। পুখুৰীৰ গভীৰতা 3-4 ফুট হ'ব, যাতে ভাল পৰিমাণৰ সূৰ্যৰ পোহৰ উপলব্ধ হয়। পুখুৰীৰ তলভাগ ভালদৰে শুকুৱাব লাগে আৰু অপতৃণবোৰ আঁতৰ কৰিব লাগে।

মিছা মাছৰ খাদ্যঃ

মিছা মাছবোৰে কেৱল প্ৰাকৃতিক খাদ্যই নাখায়,  সিহঁতক পৰিপূৰক খাদ্যও দিব লাগে। পোনা মেলাৰ প্ৰথম সাত দিনলৈকে ৫০০০ মিছাৰ বাবে সন্ধিয়া এমুঠি চুজি দিব পাৰি। ইহঁতে সাধাৰণতে ৰাতি খায়। তাৰ পিছত দ্বিতীয় আৰু তৃতীয় সপ্তাহত, প্ৰতি 1 কিলোগ্ৰাম খাদ্যৰ সৈতে 400 গ্ৰাম মাছৰ গুৰি বা মাংসৰ গুৰি, 400 গ্ৰাম চয়াবীন, 10 গ্ৰাম চিটেগুৰ আৰু 10 গ্ৰাম ময়দা সৰু বলৰ ৰূপত মিহলি কৰিব লাগে।

লগতে পঢ়ক-শিঙি আৰু মাছ পালনৰ পদ্ধতি সম্পৰ্কে জানো আহক-