আচাৰ বিক্ৰী কৰি কোটি টকা উপাৰ্জন কৰা এগৰাকী মহিলা

উত্তৰ প্ৰদেশৰ বুলন্দচহৰ জিলাৰ গোবৰ্ধন যাদৱ আৰু তেওঁৰ পত্নী কৃষ্ণ যাদৱ চাকৰিৰ সন্ধানত দিল্লীলৈ আহিছিল । কোনো বিশেষ কাম নোপোৱাকৈ, তেওঁ দিল্লীৰ নজবগড় অঞ্চলত কিছু মাটি ভাগ-বতৰা কৰি পাচলি খেতি আৰম্ভ কৰিছিল । কৃষ্ণ যাদৱৰ পথাৰত উত্থাপিত পাচলি সংৰক্ষণৰ কৌশলৰ বিষয়ে কোনো জ্ঞান নাছিল, যাৰ ফলত বিক্ৰী নোহোৱা পাচলিবোৰ নষ্ট হৈ গৈছিল ।

এইটোৱে পাচলি বিক্ৰী কৰি তেওঁৰ পৰিয়াল পোহপাল কঠিন কৰি তুলিছিল । ইয়াৰ মাজতে,  এদিন তেওঁ এজন বন্ধুৰ জৰিয়তে আচাৰ নিৰ্মাণৰ প্ৰশিক্ষণৰ বিষয়ে জানিব পাৰিলে । তেওঁ প্ৰশিক্ষণ কেন্দ্ৰত আচাৰ বনোৱাৰ দক্ষতা শিকিলে আৰু পাচলিৰ সৈতে আচাৰ বিক্ৰী কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে ।

প্ৰথম অৱস্হাত কৃষ্ণ যাদৱৰ আচাৰৰ বিষয়ে কোনেও বিশেষ প্ৰশংসা কৰা নাছিল । কিন্তু কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু নিষ্ঠাৰে, তেওঁৰ ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰাত লাহে লাহে মানুহে তেওঁক প্ৰশংসা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে । আগতে কৃষ্ণ যাদৱে আম, নেমু আৰু গুজবাক আচাৰ বনাব জানিছিল । কিন্তু প্ৰশিক্ষণৰ পিছত তেওঁ সকলো ধৰণৰ আচাৰ বনাবলৈ শিকিলে ।

পাচলিৰ পৰা আচাৰ বনোৱাৰ সুবিধা টো হ'ল পাচলিবোৰ বিক্ৰী নহলে সেইবোৰ শুকুৱাই আচাৰ বনাব পাৰি । পাচলিতকৈ আচাৰ তৈয়াৰ কৰাত বহুগুণে বেছি লাভালাভ দেখি তেওঁ পাচলি বিক্ৰী বন্ধ কৰে আৰু কেৱল আচাৰ বনোৱাত মনোনিৱেশ কৰে ।

ব্যৱসায় আগবঢ়াৰ লগে লগে কৃষ্ণ যাদৱে চুবুৰীয়া মহিলাসকলৰ সৈতে বহুতো আচাৰ বনোৱা আৰম্ভ কৰে । কোনো ক্ষতিকাৰক সামগ্ৰী নিদিয়াকৈ তেওঁ গাজৰ, বিলাহী, বন্ধাকবি আৰু আমলা তেওঁৰ পথাৰত খেতি কৰে । সময়ৰ লগে লগে তেওঁ অধিক খেতি পথাৰ ভাড়ালৈ লৈ বেছি মহিলাৰ যোগদান আৰম্ভ কৰে । তেওঁ নিজ পথাৰৰ সতেজ শস্যৰ পৰা নতুন নতুন প্ৰকাৰৰ আচাৰ উদ্ভাৱন কৰে যিবোৰৰ চাহিদা চাৰিওফালৰ বজাৰত দৈনিক বৃদ্ধিপাইছিল ।

কৃষ্ণ যাদৱ বৰ্তমান চাৰিটা কোম্পানীৰ মালিক আৰু বছৰি কোম্পানীটোৰ কোটি কোটি টকাৰ লেনদেন হয় । ডিডি কিষাণৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰি কৃষ্ণাই কয় যে আজি হাজাৰ হাজাৰ মহিলাই তেওঁৰ কোম্পানীত কাম কৰি আছে । কৃষ্ণ যাদৱৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু অক্লান্ততা পৰিশ্ৰম দেখি তেওঁৰ কামৰ প্ৰশংসা কৰাৰ লগতে তেওঁক  বঁটা প্ৰদান কৰে ।

লগতে পঢ়ক ঃ কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ্থীয়ে নিৰ্মাণ কৰিলে ‘ভ্ৰাম্যমাণ কৃষি পৰীক্ষাগাৰ’