বক চয় বা চীনা বন্ধাকবি হৈছে এক শীতল ঋতুৰ দ্বিবাৰ্ষিক পাচলি যাক সাধাৰণতে ইয়াৰ বিকাশৰ প্ৰথম বছৰত ব্যৱহাৰৰ বাবে সংগ্ৰহ কৰা হয়। ইয়াৰ মসৃণ, সূক্ষ্ম পাত থাকে আৰু সোৱাদ বন্ধাকবি আৰু লাইশাকৰ মিশ্ৰিত সোৱাদৰ দৰে। উদ্ভিদে বাহিৰৰ ফালে ওলোৱা পাতৰ সৈতে এক উৰ্ধমূখী মুৰ গঠন কৰে আৰু ইয়াৰ বগা বা সেউজীয়া ঠাৰি থাকে। ঠাৰিডাল উদ্ভিদৰ আকাৰৰ দুগুণলৈকে বাঢ়িব পাৰে। ফুলৰ ঠাৰি উদ্ভিদৰ গুৰিৰপৰা বিকশিত হয় আৰু ক্ৰুচিফেৰাছ পৰিয়ালৰ হালধীয়া, চাৰি-পাহিৰ ক্ৰছ বৈশিষ্ট্য থাকে। বক চয় হৈছে এক প্ৰকাৰৰ চীনা বন্ধাকবি যি চীনাসকলৰ আহাৰত অন্যতম অংশ। ইয়াৰ চীনা নাম, "পাক চোই"ৰ অৰ্থ হৈছে "বগা বন্ধাকবি"।
বক চয়ৰ খেতি
বক চয়ৰ বিকাশৰ বাবে আংশিক ছাঁৰ প্ৰয়োজন। যদি আপুনি উদ্ভিদটো বল্ট হ’বলৈ দিয়ে, তেন্তে ই ফুল আৰু বীজ উৎপাদন কৰিব, যি বক চয় বীজ শস্য প্ৰদান কৰিব। গুটিবোৰ মুগা আৰু শুকান হ'লে আপুনি গ্ৰহণ কৰা ফলিত ৰাখিব পাৰে। ই সূচায় যে বীজটো ৰুবলৈ সাজু। বীজবোৰ সিঁচিবৰ সময় নোহোৱালৈকে ঠাণ্ডা, শুকান স্থানত ৰাখক।
মাটিৰ প্ৰয়োজনীয়তা
বক চয় খেতি কৰিবলৈ, আপোনাক সমৃদ্ধ, জৈৱিক পদাৰ্থৰ মিশ্ৰণৰ সৈতে ভালদৰে নিষ্কাশিত মাটিৰ প্ৰয়োজন হ'ব। বক চয় শস্যৰ বাবে ৬.০ৰ পৰা ৭.৫ লৈকে মাটিৰ পি.এইচ. মূল্যৰ প্ৰয়োজন হ'ব। অৰ্থাৎ, বক চয়ক পুষ্টিসমৃদ্ধ, ভালদৰে নিষ্কাশিত মাটিৰ প্ৰয়োজন। ইয়াৰ ডাঠ কাণ্ডবোৰ ৰসাল আৰু মিঠা। সিহঁতক বিকশিত হ'বলৈ যথেষ্ট পানীৰ প্ৰয়োজন।
উষ্ণতা আৰু জলবায়ু
বক চয় ভাৰতত বাৰ্ষিক পাচলি হিচাপে বৃদ্ধি হয়। যি ঠাণ্ডা বতৰত সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ হয়, শুকান আৰু গৰম পৰিস্থিতিত বক চয় সঠিকভাৱে বৃদ্ধি নহয়। এই পাচলিটো শীতকালত অধিক মজলীয়া পাতযুক্ত আৰু কঠিন নহয়। ই বসন্ত কালত দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি হয়।
বক চয় ৰোপণ
বক চয় হৈছে প্ৰকৃততে এক দ্ৰুত-বৰ্ধিত পাচলি যাক সাধাৰণতে বীজৰ পৰা ৰোপণ কৰা হয়। শীতৰ পাছত পোনপটীয়াকৈ নাৰ্চাৰীত, বা অন্তিম ঠাণ্ডাৰ প্ৰায় এমাহ আগতে ইয়াক ৰোপণ কৰা হয়।
লগতে পঢ়কঃ বিশ্বৰ আটাইতকৈ দামী ফলবিধ : এখন বিলাসী গাড়ীৰ সমান ব্যয়বহুল এটা Yubari melon
Share your comments