আফিম খেতিঃ কৃষকৰ বাবে এক অতি লাভজনক কৃষি ব্যৱসায়

আফিম খেতিৰ ওপৰত নিষেধাজ্ঞা থকা স্বত্বেও, ই দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি হৈছে । পূৰ্বতে এই খেতি ভাৰতৰ মাত্ৰ কেইটামান ঠাইতে কৰা হৈছিল, এতিয়া ৰাজস্থান, মধ্য প্ৰদেশ আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ বহু ঠাইত এই খেতি কৰা হৈছে। আইনী অনুসৰি, আফিম খেতি কেৱল ফাৰ্মাচিউটিকেল উৎপাদনতহে ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে।

আমি আপোনাক কওঁ যে আফিম গছ এক মিটাৰ ওখ, কাণ্ডসেউজীয়া, পাত আয়তাকাৰ আৰু ফুলবোৰ বগা, বেঙুনীয়া বা তেজৰ ৰঙৰ, ধুনীয়া বাটিসদৃশ আৰু বহল ব্যাসৰ । দেখাত ইয়াৰ আকৃতি ডালিমৰ দৰে। সেয়েহে, ইয়াৰ ফলক ডোডা বুলিও কোৱা হয় । এই ফলটো নিজেই বিস্ফোৰিত হয়। এই ফলৰ ভিতৰত সৰু বগা আকৃতিৰ বীজ পোৱা যায়।

যেতিয়া আফিম জ্বলোৱা হয়, ইয়াৰ ছাই অথবা কোনো ধৰণৰ ধোঁৱা নাথাকে। ই পানীত সহজে দ্ৰৱীভূত হয়। আফিম হৈছে এক নিচাযুক্ত ঔষধ। যাৰ বাবে কৃষকসকলে ইয়াক খেতি কৰিবলৈ নাৰ্কোটিক্স বিভাগৰ পৰা অনুমতি ল'ব লগা হয়। তাৰ পিছতহে আপুনি চৰকাৰৰ চৰ্তাৱলী আৰু নিয়মাৱলী অনুসৰি ইয়াক খেতি কৰিব পাৰে।

আফিম খেতিৰ উন্নত পদ্ধতি

আফিম খেতিৰ বাবে ৰোপণৰ উপযুক্ত সময় হৈছে নৱেম্বৰ বা ডিচেম্বৰ । ১০০ ৰ পৰা ১১৫  দিনৰ ভিতৰত, ফুলবোৰ শস্যৰ ওপৰত আহিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু তাৰ পিছত ১৫ ৰ পৰা ২০ দিন ফুলাৰ পিছত, ডোডা ওলাই আহিবলৈ আৰম্ভ কৰে। আফিম চপোৱা এদিনত কৰা নহয়। বৰঞ্চ এইটো বহুবাৰ কৰা হয়। ইয়াৰ সকলোবোৰ ডোডা দুপৰীয়াৰ পৰা সন্ধিয়ালৈ কটা হয়।

চিৰা কৰাৰ পিছত, ইয়াৰ পৰা তৰল এটা ওলাই আহে। যিটো সূৰ্য ওলাই অহাৰ আগতে সংগ্ৰহ কৰা হয়। একেটা প্ৰক্ৰিয়া কেইবাদিনো পুনৰাবৃত্তি কৰা হয়। যেতিয়ালৈকে শস্যৰ পৰা তৰল ওলাই অহা বন্ধ নহয়। ইয়াৰ পিছত, ডোডাটো ভাঙি পেলোৱা হয় আৰু বীজবোৰ ইয়াৰ পৰা পৃথক কৰা হয় আৰু তাৰ পিছত মানুহে ইয়াক আছাইদী হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে।

যদি আপুনি চৰকাৰৰ স্বীকৃতি আৰু নিয়ম অনুসৰি এই খেতি কৰে, তেন্তে আপুনি আফিম খেতিৰ পৰা সহজে লাখ লাখ উপাৰ্জন কৰিব পাৰে, কিয়নো আফিম খেতিৰ চাহিদা বজাৰত সৰ্বাধিক।

লগতে পঢ়কঃ ব্যৱসায়িক ভিত্তিত তুলসী খেতিঃ কম সময়ত উপাৰ্জন কৰক অধিক মুনাফা?