অসমৰ প্ৰগতিশীল কৃষকসকলৰ এজন অন্যতম কৃষক আচগৰ আলী। কৃষকগৰাকীৰ ঘৰ গোলাঘাট জিলাৰ দেৰগাঁও অঞ্চলৰ ধেমাজি কৈৱৰ্ত গাঁৱত। ২৪ বছৰ ধৰি কৃষকগৰাকীয়ে খেতি কৰি আছে। এজন যোগালী কাম কৰিছিল। মিস্ত্ৰীৰ সমানে কাম কৰি কিন্তু মিস্ত্ৰীত কম পইচা পোৱাত যোগালী কাম এৰি নিজৰে ঘৰৰ গৰু হালে আনৰ ঘৰত হালবাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। কাৰণ আনৰ ঘৰত হালবালে এবেলাতে যোগালী কৰাৰ সমানে পায়। এনেদৰে আনৰ ঘৰত হাল বায় থাকোতেই এবাৰ তেওঁ হালবাই দিয়া এজন কৃষকৰ পথাৰতে শস্যই নদন-বদন হৈ থকা দেখা পাই হালোৱা আচগৰ আলীৰ মনত খেলালে যে তেওঁৱো নিজেই এনেকেই খেতি কৰিব পাৰে। সেই চিন্তাকে আগত লৈ পিতৃৰ অকণমান মাটিতে ৰবিশস্যৰ খেতি আৰম্ভ কৰিলে।

সেয়া আৰম্ভণি। তাৰপিছত আৰু পিছলৈ ঘূৰি চাব লগা হোৱা কৃষকগৰাকী। পিতৃৰ অকণমান কৃষিভূমিতে খেতি আৰম্ভ কৰা আচগৰ আলীয়ে বৰ্তমান ১০০ বিঘা মাটিত খেতি কৰে। অৱশ্যে গোটেই ১০০ বিঘা মাটি তেওঁৰ নহয়। শেহতীয়াকৈ তেওঁ লীজত লৈ ১৩ বিঘা মাটিত অমিতা খেতি কৰিছে। বাকী মাটিসমূহৰ কিছুমানত ভোল খেতি, কছু খেতি, জিকা খেতি, কুণ্দুলি খেতি, পটল খেতি, দুই-তিনিটা জেগাত অমিতা অমিতা, ভোট জলকীয়া, ধান, পুখুৰী আৰু বতৰৰ শস্য খেতি কৰি আছে। আপোনালোকক জনাও যে ১০০ বিঘা মাটিত খেতি কৰা আচগৰ আলীৰ দুখনকৈ টেক্টৰ আৰু শেহতীয়াকৈ এটা আটকধুনীয়া আৰচিচি ঘৰো বনাইছে। এজন কৃষকৰ ঘৰ বুলিলে আমাৰ অসমীয়া মানুহৰ ধাৰণাৰে যেনেকুৱা এখন ছবি আমাৰ মনলৈ আহে সেই ছবিখনৰ পৰা সম্পূৰ্ণ ব্যতিক্ৰম। খেতি কৰিও যে প্ৰথম শ্ৰেণী চৰকাৰী চাকৰিয়ালৰ দৰে এক জীৱন কটাব পাৰি তাৰ এক নিদৰ্শন এসময়ত যোগালী কাম কৰা, আনৰ ঘৰত হালবাই পেটৰ ভাত মোকলোৱা আচগৰ আলী। ইফালে কৃষকগৰাকীয়ে এই বৃহত পৰিমাণৰ কৃষিভূমিত খেতি কৰিবলৈ ওচৰৰ মহিলাসকলক নিয়োগ কৰি সংস্থাপনৰো এক বাট মুকলি কৰিছে।

পুনৰ জনাইছো কৃষকগৰাকীয়ে এইবাৰ ১৩ বিঘা মাটিত ১৩ বিঘা মাটিত অমিতা খেতি কৰিছে। হাবিতলীয়া ১৩ বিঘা মাটি এগৰাকী ব্যক্তিৰ পৰা লীজত লৈ নিজৰ কৃষিকৰ্ম আগবঢ়াই নিছে। ১৩ বিঘা মাটিৰ অমিতা খেতিৰ পৰা কৃষক গৰাকীয়ে দুটা বছৰত ৫০ লাখ টকা উপাৰ্জন কৰিব বুলি আমাক জানিবলৈ দিয়ে। ৬-৭ মহীয়া অমিতা গছবোৰত মাটিৰ পৰাই অমিতা লাগিছে। বৰ্তমানলৈ তেওঁ ১৩ বিঘা মাটিৰ অমিতা খেতিত ৪ লাখ ৫০ হাজাৰ টকা খৰচ কৰিছে। ইমান এটা বৃহত পুঁজি খেতিত খৰচ কৰিবলৈ ভয় লগা নাছিল বুলি সোধা এক প্ৰশ্নৰ উত্তৰত কৃষকগৰাকীয়ে কয়- জীৱনত ৰিক্স ল’বই লাগিব। ৰিক্স নল’লে মানুহে জীৱনত একো কৰিব নোৱাৰে। কিবা কৰিবলৈ হ’লে ৰিক্স ল’বই লাগিব।

লগতে পঢ়ক-