কঁঠালৰ মুচি সৰি পৰিছে নেকি? এই ৰোগটো কেনেদৰে প্ৰতিৰোধ কৰিব লাগে জানক আজি

গ্ৰীষ্মকালীন ফলৰ তালিকাত আম, জামৰ লগতে কঁঠাল এক অন্যতম। আমৰ দৰে, কঁঠালো আমাৰ অসমীয়াৰ বাবে সোৱাদপূর্ণ ফল বুলি ক'ব পাৰি। কঁঠালৰ এটা বৈশিষ্ট্য হ'ল ইয়াক দুটা ধৰণে খাব পাৰি, সৰু অৱস্থা আৰু পকা ফল হিচাপে।

ৰোগ বিয়পোৱা

 ইয়াৰ বীজাণুবোৰ গছৰ পৰিত্যক্ত অংশত জীয়াই থাকে আৰু বায়ু, পানী আৰু পোক-পতংগৰ জৰিয়তে বিয়পে। বৰষুণৰ বতৰত, এই ৰোগৰ সম্ভাৱনা অধিক হোৱা দেখা যায়। ফুল আৰু ফল অহাৰ সময়ত গৰম, আৰ্দ্ৰ বতৰ বিৰাজ কৰিলেও ৰোগটোৰ আক্ৰমণ অধিক হয়। ছাঁ থকা ঠাইত পৰ্যাপ্ত পোহৰৰ অভাৱৰ ফলত ৰোগৰ ঘটনা বৃদ্ধি হয়।

ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিবলৈ আৰু ভালদৰে ফলবোৰ বিকাশ হবলৈ উদ্ভিদটোক কেইবাটাও পুষ্টিৰ প্ৰয়োজন। যদি এই পুষ্টিবোৰৰ যিকোনো এটাৰ অভাৱ বা অত্যাধিক হয়, তেনেহ'লে কঁঠাল গছ পুষ্টিহীনতাৰ সমস্যাত ভোগে। আৰু এই কাৰণে, কঁঠাল গছৰ পুষ্টি নিশ্চিত কৰিবলৈ, বাৰিষাৰ আগতে এবাৰ, বাৰিষা ঋতুৰ পিছত আৰু আকৌ এবাৰ মুকুল আহিলে সাৰ দিব লাগিব। 

ৰোগৰ লক্ষণ

1. গছৰ ফুল আৰু ফল এই ৰোগৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হয়।

2. সংক্ৰমিত ফুল বা কেঁচা ফলৰ ওপৰত পানী তিতা দাগ পৰে।

3. প্ৰভাৱিত ফলবোৰ বগা মাইচেলিয়ামেৰে আবৃত।

4. পিছত, প্ৰভাৱিত এলেকাৰ কোষবোৰ মৰি যায় আৰু ক'লা ৰং লয়।

5. তাৰ পিছত, গোটেই ফলটো সংক্ৰমিত হয় আৰু ইয়াৰ ৰং ক'লা হয়।

6. শেষত, প্ৰভাৱিত ফলবোৰ পচি যায়।

ৰোগৰ নিৰাময়

1. বাৰিষাৰ আগতে আৰু পিছত প্ৰতিবাৰেই, 90 ৰ পৰা 100 কিলোগ্ৰাম গোবৰসাৰ, 1.5 ৰ পৰা 2 কিগ্ৰা ইউৰিয়া, একৰ পৰা ডেৰ কিলোগ্ৰাম টিএছপি আৰু এমপি সাৰ ষোল্ল বছৰতকৈ অধিক পুৰণি কঁঠাল গছত দিব লাগিব। মুকুলৰ আগমনৰ সময়ত, যিকোনো বয়সৰ গছৰ বাবে 200 গ্ৰাম ইউৰিয়া, টিএচপি আৰু এমপি সাৰ দিব লাগিব। ই গছৰ পতন যথেষ্ট পৰিমাণে প্ৰতিহত কৰে।

2. গছৰ তলত, বতাহত সৰা পাত আৰু ফল সংগ্ৰহ কৰি জ্বলাই দিব লাগে।

3. বাগিচাত কোনো জৈৱিক সাৰ প্ৰস্তুত নকৰাই ভাল।

4. গছৰ আশেপাষে পৰিষ্কাৰ ৰাখিব লাগে। পানী জমা হব দিব নালাগে।

5. যদি গছত অত্যাধিক ঘনকৈ ফল ধৰে, ইয়াক পাতল কৰিব লাগে।

6. মুছি ধৰাৰ আগত আৰু পাছত কপাৰ অক্সিক্লৰাইড (যেনে কুপ্ৰভিত 50 ডব্লিউপি) প্ৰতি লিটাৰ পানীত 5 গ্ৰাম অথবা টেবুকোনাজোল (যেনে 250 ইচি) 10 দিনৰ মূৰে মূৰে 3 বাৰ গছত ছটিয়াব লাগে।

7. যেতিয়াই আপুনি সাৰ প্ৰয়োগ কৰে, আপুনি তাৰ ঠিক পিছতে জলসিঞ্চন দিব। বিশেষকৈ শুকান ঋতুত, আপুনি প্ৰায় প্ৰতিদিনে নিয়মীয়াকৈ জলসিঞ্চন কৰিব লাগিব। এনে কৰাৰ ফলত, গছৰ ফল সৰা হ্ৰাস হ'ব, কঁঠালৰ কাণ্ড কঠিন হ'ব, ফল ৰসাল হ'ব, আৰু ৰোগৰ প্ৰৱণতাও যথেষ্ট পৰিমাণে হ্ৰাস হ'ব। ইয়াৰ উপৰিও, উৎপাদন তুলনামূলকভাৱেও বৃদ্ধি হ'ব।

কঁঠাল গছক পোক-পতংগৰ পৰা কেনেদৰে সুৰক্ষিত কৰিব লাগে

কঁঠাল গছৰ মুখ্য কলি মুচিবোৰ সৰি যোৱাৰ সমস্যা ভেঁকুৰৰ ফলত বৃদ্ধি হয় আৰু এইটোৱেই মুখ্য কাৰণ। এই ক্ষেত্ৰত, প্ৰভাৱিত মুকুলক প্ৰথমতে ধূসৰ দেখায়, তাৰ পিছত মুকুলত ঠেক আৰু দীঘল বগা ভেঁকুৰ দেখা যায়। প্ৰভাৱিত মুকুল অৱশেষত মাটিত সৰি পৰে। গছত মুকুল অহাৰ পিছত, মুকুলত পচা ৰোগটো দেখাৰ লগে লগে, চাৰি গ্ৰাম ডায়েটেন এম-45 ঔষধ এক লিটাৰ পানীৰ সৈতে মিহলি কৰি ছটিয়াব লাগে।

মুকুলৰ পতনৰ আন এটা কাৰণ হৈছে মুকুলৰ মাজৰা পতংগ। এই পতংগবোৰে গছৰ গুৰি, ফুলৰ কলি আৰু বাঢ়ি অহা ফলবোৰত ফুটা কৰে আৰু ভিতৰলৈ যায় আৰু তাৰ পৰা খাদ্য লয়। ইয়াত, প্ৰভাৱিত কাণ্ডদুৰ্বল হৈ পৰে আৰু কলিবোৰ শুকাই যায় আৰু মৰি যায়। এই পতংগটো দমন কৰিবলৈ, 10 লিটাৰ পানীত 30 মিলি ডায়েজেনন-60 ইচি মিহলি কৰিব লাগে আৰু 21 দিনৰ মূৰে মূৰে স্প্ৰে কৰিব লাগে।

মুকুলৰ উপৰিও এই মাজৰা পতংগ গছৰ বাকলিতো দেখা যায়। সেইবোৰে ৰাতি গছৰ বাকলি খায়। তাৰ পিছত, পতংগবোৰে ডালত সৰু সুৰংগ তৈয়াৰ কৰে আৰু ভিতৰলৈ প্ৰৱেশ কৰে। ই গছৰ বিকাশ হ্ৰাস কৰে আৰু উৎপাদন হ্ৰাস কৰে। এই ক্ষেত্ৰত, 35 মিলি ডায়েজেনন-60 ইচি, 10 লিটাৰ পানী পানীত মিহলি কৰিব লাগে আৰু 21 দিনৰ পিছত স্প্ৰে কৰিব লাগে।

   অৱশ্যে, নিয়মীয়া জলসিঞ্চন, মুকুলৰ আগমনৰ পিছত সাৰ, ৰোগ আৰু কীট-পতংগ দমন কৰিবলৈ ঔষধ প্ৰয়োগ কৰাৰ পাছতো, যদি মুকুল সৰি পৰে, তেন্তে উদ্দীপনা নামৰ হৰমন গছক দিব লাগে। উদ্দীপিত হৰমনটো প্ৰতি লিটাৰ পানীত তিনি মিলি পানীৰ সৈতে মিহলি কৰিব লাগে আৰু কলিটোত দুইৰ পৰা তিনিবাৰ স্প্ৰে কৰিব লাগে।